Meldpunt GGZ
Helaas bereiken ons geluiden dat de wachttijden in de GGZ kritieke drempels overschrijden. Ook zien we GGZ-instellingen, net als ziekenhuizen, één voor één failliet gaan. Er lijkt iets fundamenteel mis te gaan in de Nederlandse gezondheidszorg. Tegelijkertijd wordt het voor GGZ-instellingen steeds moeilijker om gekwalificeerd personeel te vinden en te behouden door de hoge werkdruk. Met als gevolg dat cliënten de dupe zijn.
Praktijkvoorbeeld
Een alleenstaande vrouw van 41, met drie kinderen en complexe PTSS, moet 9 maanden wachten alvorens er psychologische behandeling kan plaatsvinden. In de tussentijd is ze haar baan verloren, heeft haar man haar verlaten èn zijn de kinderen uit huis gehaald. Voor iemand met een persoonlijkheidsstoornis, autisme zijn vergelijkbare wachttijden geobserveerd. Nog grotere pechvogels zijn mensen met meerdere classificaties: de zogenaamde dubbeldiagnose (bijvoorbeeld ADHD èn borderline persoonlijkheidsstoornis). Tegelijkertijd zien we een verzakelijking en strengere selectie aan de voordeur van GGZ-instellingen. Met als gevolg dat steeds meer cliënten na intakeprocedure behandeling wordt geweigerd en tussen wal en schip dreigen te vallen. Een afwijzing die voor veel cliënten snoeihard aan komt. Over de reden van afwijzing wordt dikwijls ‘vaag’ gedaan met antwoorden als ’te complex of te hoog suïciderisico’. Wat het ook weer moeilijker maakt voor cliënten om deze afwijzing te verwerken. Dit zijn wat ons betreft onmenselijke omstandigheden. Zeker gezien het belang van ‘snel en doeltreffend’ behandelen van psychische stoornissen.
Politieke verwaarlozing
Vanuit de politiek observeren we weinig bereidheid om hier wat aan te doen. Er is sporadisch wel aandacht voor in de media, maar de wachttijdenproblematiek verdwijnt al snel weer naar de achtergrond. Het heeft er alle schijn van dat de wachttijdenproblematiek ernstig onderschat wordt en onvoldoende politieke prioriteit krijgt. Sterker nog, er lijkt sprake van politieke verwaarlozing: oplossingsgerichte acties blijven stelselmatig uit als het onderwerp weer uit de media is verdwenen. En de situatie kan weer voortmodderen. Dat is betreurenswaardig.
Door middel van dit onafhankelijke meldpunt wil ik cliënten de gelegenheid geven om een vertrouwelijke melding te doen, zodat er meer aandacht voor de wachttijdenproblematiek is en hopelijk ook meer politieke actiebereidheid. Uiteraard wordt de data vertrouwelijk behandeld en indien hiervoor geen toestemming wordt verleend, wordt het niet gedeeld met derden.